Toen half maart de noodtoestand werd afgekondigd en de president per militaire verordening ging regeren (want dat was nu eenmaal de term), werd menig Roemeen het benauwd. Men was het erover eens dat strenge maatregelen alleen zouden helpen als ze stevig gehandhaafd zouden worden. Nu de noodtoestand op 15 mei afloopt, houdt men zijn hart vast.
In een nog nooit vertoonde politieke kegelpartij bracht partijleider Liviu Dragnea van de Roemeense Sociaal Democratische Partij, PSD, zijn eigen regering ten val omdat die niet snel genoeg verzachtende corruptieregels kon doorvoeren.
Dat in Roemenië de geheime dienst een heel andere rol speelt dan in Nederland, hoeft geen verwondering te wekken. Het is dan ook onduidelijk welke rol de binnenlandse inlichtingendienst (SRI) speelt in Roemenië. Momenteel wordt in de pers gespeculeerd over de SRI als poppenspeler achter de schermen in een aantal recente politieke schandalen.
Nu de Roemeense parlementsverkiezingen naderen (11 december) is het extra belangrijk hoe de houding van de belangrijkste partijen tegenover Rusland is. Poetin wil zijn invloedssfeer uitbreiden. Wordt hij door Roemeense politici verwelkomd? De publieke opinie in Roemenië is overwegend anti-Poetin. Maar het is toch spannend waar dit naartoe gaat. Als Rusland geld blijft pompen in propaganda, als de EU blijft teleurstellen en de VS zich onder Trump minder bekommert om de regio, dan kunnen er invloedrijke politici overlopen naar Poetin. En dan kunnen ook de burgers gaan denken: beter een goeie buur dan een verre vriend.
De binnenlandse hommeles eisen in Roemenië vaak meer aandacht op dan wat er in het buitenland gebeurt. De vluchtelingencrisis is een dankbaar onderwerp in de pers, maar de politiek reageert aarzelend. Roemenië ligt naast de route naar het beloofde Duitsland, want de vluchtelingen uit het Oosten trekken door buurlanden Servië en Hongarije verder naar Midden-Europa.