Op 15 April won Milo Djukanovic (Democratische Partij van Socialisten, DPS) de presidentsverkiezingen in EU-kandidaat-lid Montenegro. Een generatie Montenegrijnen is opgegroeid met Djukanovic als leider: sinds 1991 is hij zes keer premier en nu, voor de tweede keer, president. Zijn lange heerschappij is niet onomstreden. Hij zou zich tijdens de Westerse sancties tegen het voormalig Joegoslavië in de jaren ’90 verrijkt hebben door nauwe samenwerking met de georganiseerde misdaad. Zo vaardigde de openbare aanklager in de Italiaanse stad Napels in 2002 een arrestatiebevel uit omdat Djukanovic een belangrijke rol zou hebben gespeeld in de sigarettensmokkel. Ondanks het EU-perspectief – Montenegro handelt momenteel over toetreding – stagneert de democratische transitie door autoritair leiderschap van één van de langstzittende leiders in Europa.
Na 11 dagen massaal protest in Armenië tegen premier Serzh Sargsyan, besloot deze op 23 april af te treden. Na een korte euforie en feesten op straat, bleek echter dat de regerende partij daarmee geenszins van plan was om de macht op te geven. Hoewel het toegaf geen eigen premierskandidaat naar voren te schuiven, zou het er nog over nadenken welke kandidaat het zou steunen, hoewel er maar één kandidaat was: protestleider Nikol Pashinyan.
In 2014 vond in Oekraïne tegen de zin van Rusland in de revolutie, ‘Euromaidan’, plaats. Als reactie hierop heeft Rusland de Krim ingenomen en is een oorlog uitgebroken in het oosten van Oekraïne. Wat is er in de afgelopen 4 jaar sinds die revolutie bereikt? Of staat het land nog stil? Het doel van de Euromaidan was om het land te democratiseren, de corruptie te bestrijden en hervormingen door te voeren, maar is dat gelukt? Wat zijn de huidige problemen en waar loopt het land tegenaan?
14 april begon als een grijzige lentedag, maar 's middags brak de zon nog even door! In het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) was het als vanouds al meteen weer lekker warm! De Afrikadag 2018 stond op het punt te beginnen. De Marmeren Hal liep snel vol met bezoekers die niets van het programma wilden missen.
Wat een mooie dag was het weer afgelopen zaterdag, 14 april! Met zo'n 1.000 bezoekers, sprekers en vrijwilligers bruiste het KIT in Amsterdam. Via deze weg willen wij graag alle sprekers, vrijwilligers en bezoekers van harte bedanken voor hun deelname en aanwezigheid!
Donderdag 29 maart organiseerde Building Change het evenement ‘Adopteer een SDG LIVE’ in Dudok Den Haag. Na zes maanden ‘Adopteer een SDG’, was het hoog tijd voor een terug- én vooruitblik. Maar liefst elf Kamerleden namen het podium om te vertellen wat zij in de afgelopen zes maanden hebben gedaan om bij te dragen aan het behalen van hun adoptie-SDG(s). Ook was er ruimte voor maatschappelijke organisaties om de Kamerleden van feedback te voorzien, en spraken we over de toekomstplannen die zij hebben met hun SDG(s).
Het is tijd om een paar thema's van de aankomende Afrikadag uit te lichten, want de Afrikadag 2018 zal een zeer actieve, interessante en inspirerende editie worden. Activisten zoals Moses Isooba en Tikhala Itaye, laten zien hoe zij zich inzetten voor duurzame ontwikkeling, tegen corruptie en voor vrouwenrechten in Afrika. Maar er zijn natuurlijk meer thema's die prominent aanwezig zijn op deze dag. Bijvoorbeeld de duurzame ontwikkelingsdoelen, migratie, en nog veel meer. Dus kom jij ook in actie? Kom dan samen met je vrienden naar de Afrikadag en praat en doe mee!
In veel landen worden mensen dagelijks geconfronteerd met klimaatverandering en vervuiling. Women Engage for a Common Future (WECF) steunt de helden die hier voor opstaan. Tijdens de workshop ‘Eco-activism: best practices from Nigeria’ op de Afrikadag zal hierover uitgebreid worden gepraat. Hiermee sluit WECF perfect aan op het thema van de Afrikadag 2018: NIEUW ACTIVISME. Een
waardevolle toevoeging voor de Afrikadag!
Rondom het nationale theater van Minsk was zondag 25 maart alles wat je zag rood en wit. Er was geen ontkomen aan de vlaggen in de kleuren van de Wit-Russische volksrepubliek, die precies honderd jaar geleden werd opgericht. Dat was voor veel mensen reden voor een feestelijke herdenking met een groot concert, maar niet voor iedereen.
Het verspreiden van valse berichten om ontvangers daarvan te beïnvloeden is zo oud als de weg naar Rome. De communisten, van wie de erfenis nog steeds in Oost-Europa aanwezig is, lustten er wel pap van. Maar wat zijn de typisch Roemeense kanten van dit fenomeen?
