Half januari besloot de Nigeriaanse President Goodluck Jonathan om relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht strafbaar te stellen. Degene die de wet overtreden zouden tot 14 jaar cel kunnen krijgen. Een paar weken daarvoor werden de anti-homowetten in Oeganda verzwaard: het parlement nam wetten aan die een levenslange gevangenisstraf stellen voor ‘homoseksuele handelingen’. In eerste instantie werd er nog gelobbyd voor de doodstraf, waardoor de wet spottend de ‘Kill the Gays’-wet werd genoemd. Amnesty International gaf in juni 2013 al aan dat het anti-homogeweld in Afrika op een "gevaarlijk niveau" beland is. In 38 landen in Afrika zijn er wetten tegen homofilie, en het lijken er alleen maar meer te worden: naast Nigeria en Oeganda zijn ook Burundi, Tanzania, en Kameroen wetten aan het opstellen.
De keuze van het IOC, om een van de weinige subtropische badplaatsen die Rusland rijk is, te kiezen voor de Olympische winterspelen, is op z’n minst vreemd te noemen. Poetin heeft ongelimiteerd geld beschikbaar gesteld. Maar welke prijs betaalt men voor deze Olympische Spelen als het gaat om de kernwaarden van Spelen zelf: de menselijke waardigheid, mensenrechten en natuur?
De verkiezingen in Irak zijn gepland voor 30 april 2014. Het opnieuw oplaaiende geweld in de Anbar provincie is een risico en zou tot uitstel kunnen leiden, maar vooralsnog gaat iedereen ervan uit dat het doorgaat. De huidige premier al-Maliki van de Dawa partij is na acht jaar toe aan zijn laatste termijn. Al-Maliki heeft er alles aan gedaan om ook een derde termijn mogelijk te maken, maar de grondwet is helder: 8 jaar is het maximaal aantal jaren en ook zijn eigen partij wil geen uitzondering maken. Ik was door de Foundation Max van der Stoel gevraagd om trainers op te leiden.
De combinatie Turkije en de Europese Unie is een moeilijke en dat is het eigenlijk ook altijd geweest. Waren de Europeanen reeds bang voor het Ottomaanse gevaar dat al in 1529 voor de poorten van Wenen lag en in 1683 de stad zelfs geruime tijd belegerde, ook nu is de verhouding nog steeds niet zoals gehoopt. Het frappante is dat Turkije al in 1952 lid van de NAVO werd, traditioneel gezien als het opstapje naar lidmaatschap van de Europese familie. Erg vreemd was dat lidmaatschap van de NAVO overigens niet: de organisatie wilde Turkije maar wat graag binnen de club halen om zodoende de Sovjetdreiging het hoofd te kunnen bieden. De strategische ligging van Turkije, de historische haat tussen de Turken en Russen, maar ook puur het feit dat er weer een groot land aan ‘onze’ westerse kant kwam te staan, waren voldoende redenen om Turkije zonder al te veel problemen toe te laten tot de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie.
Naast de verkiezingen voor het Europees Parlement zijn er in Roemenië dit jaar presidentsverkiezingen. Het is nog niet bekend of de huidige premier inderdaad zijn huidige coalitiepartner wil gaan bestrijden om de functie van president, maar er klinkt al wel wapengekletter.
Sinds de revolutie van 25 januari 2011 en de val van Hosni Moebarak is er veel gebeurd in Egypte. De Moslimbroederschap kwam na de eerste vrije verkiezingen aan de macht en een nieuwe grondwet werd aangenomen. Vervolgens werden de islamisten en president Mohammed Morsi van de Moslimbroederschap na ruim een jaar afgezet door het leger, werd er een tijdelijke regering gevormd en weer een nieuwe grondwet aangenomen. Ondertussen zijn er duizenden mensen omgekomen, met name in protesten tussen het leger en aanhangers van de Broederschap. Zij eisen dat de afgezette president Morsi wordt vrijgelaten en veroordelen wat zij noemen de “legercoup”.
In Ukraine, tensions between the people on the street and the current government are increasing every day. Demonstrations have turned deadly and hundreds have been injured as demonstrators clash with the `Berkut` the riot police. Currently, president Yanukovich is put under pressure by the outraged people, by the European Union, and even by the Russian president Putin. Even though the media have been reporting greatly on the unrest, many things remained unclear. Foundation Max van der Stoel figured it was time for a debate.
Last week Mr. Charles Goerens (ALDE), Standing Rapporteur on Policy Coherence for Development (PCD) presented his report on PCD in the European Parliament. This draft report follows up after the ‘ 2013 Spotlight Report on PCD’ by CONCORD and the European Commission biennial progress report on PCD. How can the EU improve its policies regarding development and not take away with one hand, what they give with the other. What does Goerens address in this report and what is still missing?
Algeria’s main Islamist party, the Movement for the Society of Peace (MSP), will boycott the presidential elections due to be held on April 17th. Party chief Abderrazak Mokri made the announcement on January 25 to journalists following two days of debate within the MSP. He said the party will boycott the election because of “the lack of real opportunity for political reform, the monopoly of those currently in power over the election and the fact that political demands for transparency are ignored.” Mokri said the authorities are seeking to “trump the will of the people to freely choose who governs.”
The Tunisian parliament adopted a new constitution on January 26th, the first since the overthrow of the country’s long-time ruler Zine el-Abidine Ben Ali in 2011. The new constitution replaces the constitution written in 1956 after Tunisia’s independence from France. The new constitution, which was passed by 200 votes from 216, is seen as a crucial step to getting the democratic transition back on track for establishing full democracy. ‘This constitution was the dream of Tunisians, this constitution is proof of the revival of the revolution, this constitution creates a democratic civil nation,’ National Constituent Assembly chief and leader of the social democratic Ettakatol party, Mustapha Ben Jaafar, said.The document is seen as one of the most progressive constitutions in the Arab world and Tunisia’s compromise and progress contrasts sharply with the democratic transitions in Egypt, Libya and Yemen, which are caught up in turmoil after ousting their own longstanding leaders in 2011 revolts and uprisings. Earlier this month, Tunisia’s Prime Minister Ali Larayedh stepped down and was replaced by Mehdi Jomaa as part of a deal to ease the crisis between Tunisia’s Islamist party and its secular opposition until new elections later this year.
