Stel je voor... iemand in jouw omgeving maakt zich hard voor het voorkomen van dierenleed en stopt met vlees eten, maar koopt wel maandelijks een nieuwe bontjas. Of iemand die je kent voert wereldwijd actie voor betere klimaatplannen, maar vliegt om dat te doen wel elke week de hele wereld over. Waarschijnlijk zouden jij en ik verbaasd reageren. We zouden uitleggen dat hun acties bijdragen aan het probleem dat ze proberen op te lossen. Waar dit incoherente gedrag in onze directe omgeving meteen opvalt, is dat daarbuiten lang niet altijd het geval. Zo is incoherentie binnen het Nederlandse beleid voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (BHOS) al jaren de normaalste zaak van Nederland.
Delen in de Hoorn van Afrika kampen met extreme droogte. De met de dag verergerende crisis krijgt vanwege de oorlog in Oekraïne niet de hoognodige aandacht. Nijpende voedseltekorten worden verergerd door de stijgende graanprijzen. Het ontbreekt de droge gebieden aan aandacht, financiële ondersteuning en een langetermijnvisie met betrekking tot klimaatadaptatie.
Foundation Max van der Stoel organiseert diverse keren per jaar een politiek café, om zo dieper in te gaan op een politiek conflict dat zich ergens ter wereld afspeelt. Op 20 januari vond de laatste editie plaats over de situatie in Ethiopië. Op 7 april om 20.30 uur organiseert Foundation Max van der Stoel een nieuw politiek café, dit keer over West-Papua. Tijdens het gesprek zullen verschillende experts in gaan op de vele aspecten van dit conflict.
Op donderdag 17 maart vindt in de Tweede Kamer het commissiedebat Belastingen plaats. Velen van ons voelen de oogleden al zwaarder worden bij het horen van het woord ‘belastingen’ en dat is erg begrijpelijk. Wie zich er echter in verdiept, zal zich realiseren dat het eeuwig zonde is om dit onderwerp te negeren. De herziening van het internationale belastingsysteem staat namelijk op de agenda, iets dat gevolgen heeft voor bijna alle landen op de wereld. Maar deze gevolgen zijn niet voor elk land hetzelfde.
Het Afrikaanse continent is rijk aan diverse culturen, natuur en hulpbronnen en heeft bovendien een ontzettend jonge bevolking. Dit maakt dat er eindeloze kansen en mogelijkheden liggen. Al in een eerder artikel werd benadrukt dat de Afrikaanse jeugd hierom staat te popelen om een mooie toekomst voor hun landen te verwezenlijken. En het is belangrijk om deze stemmen te horen! Al jarenlang organiseren wij de Afrikadag, waarbij het betrekken van deze stemmen in maatschappelijke discussies altijd de kernwaarde is geweest.
Afgelopen december sprak president Macron over het opzetten van een ‘eerlijk systeem van vrede en welvaart’ tijdens de aankomende EU-Afrika top in Brussel van 17 en 18 februari. Nu Frankrijk het voorzitterschap van de EU bezit en Macron dus de gastheer zal zijn van deze zesde top, kan hij van deze ambitie echt werk gaan maken. Volgens de Afrikaanse Unie (AU) is dit een belangrijk moment voor het vestigen van een langdurige samenwerking die meer voorstelt dan slechts een donor-en-ontvanger relatie.
Op 20 januari organiseerden we een online politiek café over Ethiopië, met het oog op de recente escalatie van het conflict (verwijzing naar Dorine’s artikel). Onze sprekers waren Lulessa Abadura van de Gurmuu Stichting; Habtom Yohannes, PhD kandidaat aan de Radboud Universiteit; Jan Abbink van Universiteit Leiden; en Weyni Tesfai, cultureel antropoloog en geschiedkundige op het gebied van Afrikastudies.
De coronacrisis heeft vele al heersende problemen in de wereld verergerd: Armoede en voedselonzekerheid namen in grote getale toe. De tijd is qua armoede op veel plaatsen teruggezet. Er blijven echter helaas ook crises buiten corona om. Een van de grootste crises die zich op dit moment wereldwijd afspeelt, vindt plaats in de Democratische Republiek Congo. Volgens de VN zijn 19,6 miljoen mensen in Congo in acute voedselonzekerheid, wat betekent dat mensen zo weinig toegang hebben tot voedsel dat hun leven in gevaar komt. 3,6 miljoen kinderen zijn zelfs acuut ondervoed en lopen dus een groot risico om te overlijden. Toch horen we hier weinig tot niets over. Hoe kan het dat één van de grootste humanitaire crises zo buiten beeld lijkt te blijven?
De oorlog in Jemen duurt maar voort, na 7 jaar onrust. Het begon allemaal tijdens de Jemenitische Revolutie in 2011 en 2012, toen de regering van Ali Abdullah Saleh ten val werd gebracht. De historische wortels van het conflict gaan echter veel verder, terug naar de achtjarige burgeroorlog tussen republikeinse en royalistische troepen die begon in de septemberrevolutie van 1962.
Nederland is weer in ‘harde lockdown’. Nadat vorige week bekend werd dat de basisscholen een week eerder dicht moesten, waardoor de kerstvakantie een week eerder begint, werd afgelopen weekend bijna alles gesloten. Deze forse maatregel moet worden genomen om de verspreiding van de Omikronvariant van het coronavirus tegen te gaan. Extra wrang, omdat dit demissionaire kabinet zo bewijst wel de verspreiding van nieuwe varianten in te willen dammen, maar steken laat liggen bij het voorkomen ervan.
